Zakres i zasada działania diagnostyki NLS Metatron - Obrazowa diagnostyka NLS - Metatron Oberon

Cała różnorodność i osobliwość przebiegu fizjologicznych czynności organizmu istnieje w mózgu jako systemy łączności lub strumienie sygnałów elektrycznych pomiędzy komórkami nerwowymi lub jako procesy syntezy jednych białek i rozpadu drugich. Ogólnie, nazywa się to programem zarządzania. Nadszedł czas, aby zintegrować tę rozproszoną wiedzę i wyobrażenia, aby wykorzystać ten potencjał, który znajduje się w samej naturze ludzkiej (Rouse S. 1995r.)
Wyniki ostatnich odkryć i prac w postaci wirtualnego skanera generują nowe metodyczne podejście i nowe koncepcje odnoszące się do przebiegu czynności fizjologicznych organizmu ludzkiego. Wraz z nową wiedzą nadeszły również nowe osiągnięcia techniczne, takie jak wirtualna rzeczywistość, które mogą pozytywnie zmienić jakość życia.
Argumenty metodyczne są proste. Jeśli człowiek i jego mózg stanowią jednolity, wysoko dynamiczny układ, to leżące w jego podstawie procesy molekularne są przede wszystkim zbyt delikatne do badania pospolitymi metodami biochemicznymi, fizjologicznymi lub fizycznymi. Poszukiwanie istnienia wspólnej organizacji na poziomie organów, komórek i molekuł – to znaczy próbować rozwiązać problem nie na tym poziomie analizy.
Możemy zmarnować całe życie, badając fizjologię chodu, a i tak nie będziemy mogli wyjaśnić, dlaczego człowiek w tym lub innym momencie wstaje z krzesła i zaczyna chodzić po pokoju.
Co my aktualnie wiemy o procesach, które nazywamy programem zarządzania? Dlaczego zachodzą te procesy i jakie jest ich znaczenie? Są to zmiany w dokładnie określonych komórkach centralnego układu nerwowego. Zmiany te można wykryć metodą morfologiczną za pomocą mikroskopów optycznych lub elektronicznych jako trwałą modyfikację struktury neuronów i ich związków synaptycznych. Można rejestrować ich dynamikę, jako czasowe miejscowe zmiany przepływu krwi i zużycia tlenu przez neurony. Biochemiczne metody pozwalają na wykrycie kaskad procesów komórkowych, które rozpoczynają się otwarciem kanałów jonowych w błonach synaptycznych, z następującą dalej syntezą nowych białek, zainicjowaną przez złożony system sygnałów wewnątrzkomórkowych i włączeniem tych białek w błony dendrytów. I w końcu, metodami fizjologii można ocenić zmiany elektrycznych właściwości neutronów również związanych z modyfikacją struktury błon.
Każdy ustalony fakt rodzi dziesiątki nowych pytań. Ale z punktu widzenia wirtualnego skanowania wszystko to jest obrazem lub matrycą, w której kodowana jest informacja dla celów określonych przez organizm. W tym sensie informacja opracowywana jest i przechowywana we wzajemnie powiązanych sieciach neuronowych na drodze zmian właściwości synaps. Przy czym, matryce są dynamiczne i położone są pomiędzy różnymi obszarami mózgu. Rozwój układu nerwowego i jego zdolność do zmieniania swoich właściwości pod wpływem indywidualnego doświadczenia należy rozpatrywać jako proces nieprzerwanego doboru poprzednich grup neuronów i ich synaptycznych związków w odpowiedzi na prowokujący i limitujący wpływ środowiska program zarządzania przedstawiony jako zmiany dynamiki elektrycznej aktywności w całym obszarze mózgu i tylko zastosowanie wirtualnego skanowania pozwala prowadzić jego uporządkowane zbadanie i korekcję.
Zauważmy, że takie podejście akcentuje uwagę na nagłym charakterze procesów (tzn. właściwości całości nie są charakterystyczne dla jej poszczególnych części, ale uwarunkowane są ich wzajemnym związkiem). Należy podkreślić również, że program zarządzania związany jest z aktywnością całego organizmu w postaci pewnych nawyków zabiegowych; na przykład umiejętność jazdy samochodem kodowana jest nie tylko w mózgu, ale również w całych kompleksach zmian, dotyczących organów, układów, mięśni i ścięgien. Dlatego badanie i poprawianie programy zarządzania metodą wirtualnego skanowania otwiera nowe horyzonty dla lekarza, chorego i zdrowego człowieka.
Przedstawione powyżej dane doprowadzają nas do określenia technologii wirtualnego skanowania jako nowego sposobu poznania działania organizmu człowieka i diagnozowania jego stanu. Wirtualne skanowanie – to określenie stanu programu zarządzania mózgu i jego powiązań z wewnętrznymi organami i układami. Cały proces skanowania dokonywany jest na personalnym biologicznym modelu odtworzonym w komputerze. Dokonywana jest przy tym kontrola wszystkich poziomów organizacji człowieka – od molekularnego do organizmu jako całości.
To, co my nazywamy programem zarządzania, organami, układami, środowiskiem zewnętrznym i wewnętrznym – z punktu widzenia mózgu – są to zestawy sygnałów w postaci zbioru generowanych lub przechowywanych matryc lub obrazów. Każdy obraz jest unikalny i posiada energetyczne, częstotliwościowe, materialne i przestrzenno-czasowe charakterystyki tej lub innej sytuacji, których zbiór nazywa się właśnie życiem.
Program zarządzający operuje dwoma podstawowymi grupami matryc lub obrazów:

1. Obrazy środowiska zewnętrznego i jego detalizacja
2. Obrazy środowiska wewnętrznego i jego detalizacja

Wzajemne powiązania tych grup zapewnione dzięki programowi, który zdolny jest do określenia stosunku matryc wobec siebie i zawsze odnajduje matryce najbardziej bliskie w zakresie charakterystyk, w zależności od wymagań sytuacji. I co by nie zaszło zarówno wewnątrz organizmu, jak i poza nim, to zawsze będzie przekształcone przez program zarządzający na odpowiednie matryce. Następnie matryce te będą porównane z już istniejącymi, po czym zaczną (lub nie) dokonywać się odpowiednie procesy w organizmie. Matryce zawsze są unikalne i ile by nie było na Ziemi ludzi, w ich głowach nie ma dwóch jednakowych matryc.
Wirtualny skaner tworzy w komputerze zestawy matryc, charakterystyczne dla badanego, co właśnie nazywa się personalnym modelowaniem biologicznym. Właściwie wirtualnym skanowaniem nazywana jest ocena i porównanie matryc, podobnie do tego, jak robi to mózg pacjenta oraz przełożenie otrzymanych wyników na terminologię, stosowaną w praktyce medycznej.
W celu uzyskania danych wyjściowych stosowane są specjalne wzorce, pomagające określić indywidualne szczególne właściwości programu zarządzania pacjenta, a więc również charakterystyki jego zestawów matrycowych. Następnie komputer ocenia powiązania matryc i wyjaśnia, gdzie są zakłócone dane powiązania.
Faktycznie, personalny model biologiczny jest modelem programu zarządzania konkretnego człowieka. Jest to informacja o tym, co przedstawia sobą człowiek w danym momencie, jakie miał problemy w przeszłości, jaki jest stan jego organów wewnętrznych i układów i gdzie znajdują się niezgodności. Właśnie takie niezgodności i odczucia człowieka jak stan chorobowy (jeśli są one wyrażone) są odnotowane w komputerze jako stan przejściowy, gdy choroba jeszcze się nie ujawniła, a zmiany już są. Przejawy takich niezgodności powodują starzenie i wzrost masy ciała. Nikt i nic nie wie o człowieku więcej, niż jego własny mózg.

WNIOSKI:

1. Mózg człowieka, poprzez program zarządzania, zbiera i przechowuje informacje
w komórkach, tkankach, organach wewnętrznych, układach, przedstawiając je
w postaci matryc (sygnałów, obrazów).
2. Informacja ta zawsze odzwierciedla nie tylko problemy poszczególnego organu, ale również jego powiązania z innymi organami, tkankami, układami, organizmem, środowiskiem wewnętrznym i zewnętrznym.
3. Program zarządzania, zbudowany przez mózg, zawsze posiada informacje
o dowolnych zmianach, dokonujących się w organizmie człowieka i wyrażonych w różnorodnych związkach matryc.
4. Program zarządza działaniem organizmu człowieka, doprowadzając pracę jego organów, układów i tkanek do zgodności ze znajdującą się w nim informacją.
5. Wirtualny skaner pozwala na uzyskanie informacji na dowolnym poziomie programu zarządzania, zmienianie tej informacji i pozytywne wpływanie na stan organów, układów, tkanek organizmu.
6. Wirtualne skanowanie zawsze uwzględnia najbardziej subtelne, indywidualne cechy każdego pacjenta podczas stosowania i jest całkowicie bezpiecznie.

Tak oto wirtualne skanowanie pozwala na poznanie i skorygowanie programu zarządzania – podstawowy mechanizm funkcjonowania organizmu człowieka. Przy tym wszystkie organy, układy, tkanki, komórki, molekuły zawsze poznawane są jakby jednocześnie (równolegle), w odróżnieniu od współczesnych metod diagnozowania i leczenia organów po kolei.
Jest to o wiele bardziej skuteczne i dziesiątki razy efektywniejsze. Standardowe, pracochłonne metody i środki kliniczne stosowane są w razie konieczności. Przy czym wirtualne skanowanie dokonywane jest na komputerze, a metody ogólnie przyjęte – na chorym.
Dzięki współczesnym badaniom zauważa się ogromną jakościową przewagę funkcjonalnych możliwości mózgu w stosunku do tradycyjnie stosowanych medycznej techniki, materiałów i technologii.
Podstawową metodologiczną zasadą wirtualnego skanowania jest zasada adekwatności odzwierciedlenia świata zewnętrznego przez funkcje mózgu. Zasada bezsporna, ale w jej treści w drugiej połowie dwudziestego wieku wprowadzono fundamentalną zmianę. Polega ona na tym, że działanie układów czuciowych to właśnie operowanie informacją. Oznacza to, że już na poziomie receptorów dokonywane jest przekształcenie oddziaływania zewnętrznego środowiska na ciąg sygnałów kodu nerwowego. Informacja ta, zapisywana jest na język matryc
i odczytywana jest w odpowiednich obszarach mózgu.
Z kodowego charakteru sygnałów wynika, że procesy w układach czuciowych
i wszystkie następujące akty funkcjonowania organizmu opisywane są za pomocą pojęć personalnego modelowania biologicznego. Charakterystyki matryc są ekwiwalentne z charakterem informacji, programem zarządzania przy tym lub innym oddziaływaniu środowiska zewnętrznego lub wewnętrznego.
Mózg – miara wszechrzeczy, jak uważali antyczni filozofowie i dzisiaj upewniamy się, że rzeczywiście posiada on taka uniwersalna miarą. W tym celu mózg człowieka posiada doskonałą organizację funkcjonalno-strukturalną. Wykrycie podstawy tej organizacji stanowi jeden z najtrudniejszych i fundamentalnych problemów współczesnego przyrodoznawstwa. Lecz jedna z zasad została ustalona, a mianowicie informacyjny charakter procesów czuciowych i wewnętrznych. Z niej bezpośrednio wynika istnienie własnego (matrycowego) języka i własnej miary informacji, realizowanych przez funkcje mózgu.
Już ponad dwieście lat ludzkość korzysta z tych samych sposobów diagnozowania i leczenia swoich chorób. krótko mówiąc – jest to medycyna poszczególnych organów Awicenny, Paracelsusa, Hipokratesa. Ale ile by się nie badało poszczególne organy i układy, komórki i tkanki, to i tak nie będzie istotnego kroku naprzód w poznaniu istoty organizmu.
Technologie komputerowe zmieniły cywilizację.
Następuje epoka Mózgu – właśnie w nim zawarte są odpowiedzi na najbardziej aktualne pytania, rozwiązujące problemy przedłużenia życia. Pierwsze kroki zostały już zrobione, progresu nie można zatrzymać.